با ملک‌دادیار گروسیان - هنرمند مجسمه‌ساز- که در زمان شکل‌گیری ایده اولیه این نمایشگاه عضو هیئت مدیره انجمن مجسمه‌سازان بود گفت‌وگوی کوتاهی درباره این نمایشگاه انجام داده‌ایم که پیش رو دارید:
- به‌نظر می‌رسد در این دوره از نمایشگاه، آثار بیشتر مجسمه‌سازها سمت‌وسویی تزئینی پیدا کرده بود؛ دلیل این موضوع چیست؟
فکر می‌کنم دلیل اتفاقی که شما آن را تزئینی شدن مجسمه‌ها می‌دانید در اصل به دانشگاه‌ها بازگردد. سرچشمه این موضوع از دانشگاه شروع می‌شود و به‌دلیل حضور بیشتر این افراد در نمایشگاه، تاثیر آن هم بیشتر به چشم می‌آید. در واقع می‌توان گفت کارها، دانشجویی‌تر شده‌اند. در دانشگاه‌ها از رنگ و موادی مثل پلاستیک استفاده زیادی می‌شود که می‌توان نتیجه آن را در نمایشگاه مجسمه‌های کوچک نیز دید.
- فکر نمی‌کنید دلیل دیگر تغییر کارهای نمایشگاه به زمان برگزاری آنها مربوط شود که در نزدیکی ایام عید بود و به این شکل می‌توانست جنبه فروش بیشتری داشته باشد؟
نه. چون برگزاری این نمایشگاه در اصل به زمانی بازمی‌گردد که من هم در هیئت مدیره انجمن حضور داشتم و دلایل دیگری برای آن داشتیم. در واقع این نمایشگاه از بخش‌های جذاب و برنامه‌های ماندگار آن دوره است که هنوز ادامه دارد. در همان زمان هم این نمایشگاه برای فروش در شب عید برگزار نشد و برپایی آن، دلیل دیگری داشت. البته به‌نظر من این نمایشگاه، خیلی هم تزئینی نشده. شاید حدود70 درصد از کارها را دانشجویان و افرادی که تازه فارغ‌التحصیل شده‌اند به نمایشگاه ارائه کرده‌اند که چنین حال‌وهوایی دارد.
- زمانی که برای برگزاری نخستین دوره این نمایشگاه در هیئت مدیره انجمن تصمیم‌گیری کردید، چه اهدافی داشتید؟
در آن زمان برنامه‌ریزی ما برای این بود که بتوانیم فضای نمایشگاهی برای تمام گرایش‌های مجسمه‌سازی ایجاد کنیم چون همان‌طور که می‌دانید هنرمندان مجسمه‌ساز با تفکرات مختلفی کار می‌کنند؛ بعضی‌ها به‌دنبال هنر جدید هستند و بعضی دیگر به‌دنبال هنر فیگوراتیو یا دیگر شیوه‌ها؛ به همین دلیل برای برگزاری نمایشگاه‌های مختلفی برنامه‌ریزی کردیم که نمایشگاه‌هایی مثل سلف‌پرتره و مجسمه‌های کوچک نیز جزء آنها بودند. هدف ما از برگزاری نمایشگاه مجسمه‌های کوچک این بود که بتوانیم فعالیتی فرهنگی و آموزشی انجام دهیم تا هنرمندان بتوانند در همان ابعاد کوچک نیز مفاهیم مورد نظر خود را بیان کنند.
